SAVUNMA - BERAT NİŞANI
SAVUNMA KİTABI -
İçerikten,
SES
Gördüm ki dünyada,
muhasebeci de ölüyor terzi de.
Gün de ölüyor, gece de.
Gökte uçan kuş, yerde gezen karınca.
Ne varsa ölüyor gördüğüm, yeniden doğmak adına.
Doğa, tabiat, bakış, yaşayış, duruş, kalış…
Belki de en önemlisi, yıpranış ölüyor.
Talihin ölüyor da talihsizliğin kalıyor mu?
En yüksek perdeden okunan avaz avaz makamlar ölüyor bak!
Makamlara tutunan notalar dökülüyor ardı sıra,
sükût sarıyor ebemkuşağını.
An ölüyor, zaman ölüyor, mekân, hatta lamekân da…
Bir anda! Etraf simsiyah…
Nedir beka süsünden sana bakan?
Sığındığın, korunduğun da nedir onda?
Sana verileni iyi değerlendir.
Taşıdığın elbiseyi, bindiğin aracı, yaşadığın hayatı,
harcadığın vakti…
Daha iyi bir insan olabilme aşkına ümitlerini eyleme çevir.
Hamlık ölüyor, çiğlik ölüyor. Kemal, tekâmül belli bir vakte
dek muhatabına eşlik ediyor.
Sonra onlar da ölüyor…
Emek, sermaye, mülk, adalet, keramet ve nefes, ne varsa senden sana dair el değiştiriyor
miras olarak.
Tıpkı oyalandığın gibi, mevsimleri karşıladığın gibi adımların nispetince ve hakikatince duyduğun tonca ses, seni tek bir
kapıya ulaştırıyor.
Ol vakit anlıyorsun ki başlangıç da ölüyor mesafe de!
Ve sen yaşıyorsun.
Yaşatıyorsun.
Yaşanıyor, yanaşıyorsun.
Azalanlar arasında sen çoğalıyorsun.
Tamam, kanatların yok belki ama
iki elin var, iki kolun, iki yolun ve iki bacağın.
Sonra iki gözün var, iki tarafın ve iki kulağın.
Görsen de görmesen de iki tercih hakkın!
Diyelim ki tam ortasındasın asma köprünün,
yukarısı yaşam aşağısı ölüm.
Bağlı olsa da kolun kanadın,
unutma! Bir aklın var bir de gönlün.
Kilidi yok o kapıların
ve bekçisi, ardında tek yatanın.
Seni senden taşırıp yansıtan ve yansıman aynan ile
aranda perde yok.
Ve sessizliği yaran o sedanın,
zifirîden doğup kalbini aydınlatan süper güç ışığının,
nârındaki harının,
közündeki dumanın,
odunu ocağını saran yangının
bir sonu yok.
PAYLAŞ