ÖTE YANDAN

Can almadan cana kıymak, yok saymak veya görmezden gelmekle mümkün.
Yaşamın ötesinden bakmak hayata, yaşamayı denemek ve sonucuna katlanmak ile kabil.
İnsan tecrübeleri ile vardır ve tecrübe insana nice keşifler tattırır.
Bir amaç dairesinde çalışmak, gidilen nokta ne olursa olsun yolunda insanı korur. İnsan amaçtan saparsa yorulur.
Kendinden menkul olmak, güvenilir olmakla izlenir.
Ahde vefa, verilen söze riayetten gelir; sözünden cayanın bekle ki gönlü huzur bulsun, bulmaz.
Zaman kimine dardır, kimileri en geniş andan haberdardır. Anı içerler andan içeri olanlar anlar; bir anlık tefekkür bin yıllık ibadete eştir. Bu anlayışta kayıp değil kazanımlar birikir.
Derin sularda kulaç atan kıyıda köşede boğulmaz. Derdi yaşatmak olanın, ölümle meselesi kalmaz. Kin de geçer gün de af en büyük erdem, karşıdan görmek istediğin sadedi başkasına göstermede muhafazakar olma.
"İnsan ahmaktı işine geldiği gibi davrandı" bu lafız ayet olmasa da işaretti. Pek çok ibret, alametler şeklinde belirdi, gör ki vicdanı kör olan akılla sırra değemedi.
Çıkış, çıkışlar arayana göründü, ona da değil göz feraset ile erildi.
Feraset gözden yansıyan ferdi.
Düşünüyorum da, ne zaman sazı elime alsam acı haber alıyorum ardından korkuyorum böbürlenmekten.
Anlamın peşinden koşuyorum hayatın, durumların, olayların. İç yüzümü görüyorum ve içeriden yetişiyorum. Meselemin farkında büyüyorum gün be gün.
Bugün kederlendiğim ne varsa gelişimin seyiri adına.
Gidişatın seyrine kanmayacak seyrüseferdeyim.
Oysa savaş verilmedi bana, ancak onlar getirmediğinden (yerine) sorumluğu ve yediklerinden sözün aslını ve almadıklarından (henüz) boyun ölçüsünü gelişiyorum hiç yoktan ve (beklenmedik) durduk yere. Dâhi, sırf mücadeleden geri duranlara söylenen o ağır sözün muhatabı olmamak üzere.
Pek de kısık sayılmayacak ateşte pişiyor, dumanım tütüyor, havaya salınıyor ve bu atmosferde emiliyorum. Gayrı acın acım, soluğun soluğumdur. Yükselen, kısılan, tutulan her ses ve/veya nefes benimdir. Sebep benimdir, sonuç benimdir. Hak illa benimdir, ben ona aittir. Bileğimdeki altın yetiyle omzumda yük ondandır. Ya yıkılır kalırım ya da sonuna kadar kullanırım. Gayretten koyma bizi Hakk!
Can Ahmet Vural
24.12.2021.5

PAYLAŞ