BEN BİR KİTÂBA SIĞMAZAM

Hayatta yeterli olmanın tek geçer yolu şudur; kendini yetiştirmek!
Kendisini yetiştirmekten alıkoyan insan huzursuzdur, hazımsız ve daima bizardır. 
Elindeki güzelliklerden habersizdir böylesi, yetenek ve kabiliyetlerinin yük ve ağırlığı altında kendisini baskılar ve uzlaşma kültüründen uzak yaşamla dalaşır. Bu kavga bir iddia, ezcümle varoluş teşebbüsünü içinde barındırır. Nitekim varoluş da devinime bağlı değişim ve gelişim gerektirir. Gelişimle değişime direnen yenilir; zamanla tükenir. Fecii son akıbette yer sağlamayanlarındır. Hayatta dikiş tutturamayanlar bahsime konu olanlardır. Her sorun verimsizlik iştiyakındandır ve verimsizlik, faydasızlıkla yekpare vücut bulunmuşudur. Harâbat ehli onlardır. 
Ruhunu yükseltmeyen tutum ve davranışında alçalır. Göz önünden kayıp giden yardan itilip, yuvarlanır. İnzivada gelişim ne mümkün?! Gerçek sanat, hak olanı halk içinde aramak ve açığa vurmaktır. Unutmamak lazım olagelmelidir ki hayat kımıldayanı kaldırır. Yokuşlar olur güçlülerin meskeni, yok oluşlardır rağbetin (orada) sürgün adresi/tekâmül raddesi…
Çekirdekten geldik meydana ve dönüştük, serildik karıldık toprakla, şimdiyse esaslı Şair’in söylediği gibi; “Tomurcuk derdinde olmayan ağaç odundur!”
Lüzumsuz ve hayrsız işlerden aldım demir, rüzgârına tutundum, seyre kapıldım. Geçtim sorunlardan her ne varsa gam’dan, bıçaklar ile kılıçlar kendime sapladım. Kendimle yarıştım, kendime kazık attım. Alev oldum yandım, dolu oldum yağdım, sel oldum çağladım, kendime hâkim olabilmenin muradında deprem oldum, ayaz oldum, serhat oldum, dipsiz oldum, sonsuz oldum mütemadiyen bak işte dayandım ve ayaklandım. 
Lokmanı oldum gönlün, dermanı oldum derdin. Ben bu ıstırabın dile gelen konusu oldum. 
Doğrusu oldum eğrinin, gerçeği oldum sahtenin, gelmek istemediğim düzenin baz’ı oldum.
Öldüm öldüm dirildim, yaşamın tadına vardım, rengin aldım; aldığım ne varsa verdim, arz-ı âlem ben sana hibelendim… Şimdi beni yakan ateşin yularına asıldım, üzengisinde doğruldum, rahmete ve medeniyete döndürme çabasındayım yeter eylemin. 
Çünkü bilirim ki, her zalim zulmü, cürmü kadar ve benim (küheylan) cürmü kitaplara sığmaz.
-/ #CanAhmetVural
01.07.2023.6

 

PAYLAŞ